1. |
||||
|
Πάνω που τη γνώρισα με ξάπλωσε στη γη
κι έτσι από παιδί μαθαίνεις πρώτα στη σιωπή
μα εγώ θυμάμαι ο άνθρωπος πως έχει λογική
πώς έχει και φωνή από μικρό παιδί
-για τη ζωή στην κοινωνία-
Ανασαίνω ελεύθερα και βαδίζω άνετα
δροσερός σαν τη σκιά
χρόνια μου επόμενα νέα ακολουθώντας τεχνική λαθραία
Άσε μη, μη μιλάς θα στα πουν όλα αυτοί
δάσκαλοι παπάδες και μετά πολιτικοί
μα εγώ θυμάμαι ο άνθρωπος πως έχει λογική
πώς έχει και φωνή από μικρό παιδί
Ανασαίνω ελεύθερα και βαδίζω άνετα
δροσερός σαν τη σκιά
χρόνια μου επόμενα νέα
ακολουθώντας τεχνική λαθραία
Είναι η ζωή μου ακριβή σαν τελευταία αναπνοή
γνωρίζω τη μοναχική μου εκδοχή
ταξίδι δρόμος για τη φωτεινή αυγή
μα καθαρά και μη
αγνή μορφή μορφώνουν σαν ολοκληρώνουν το ταξίδι
δρόμος τελικός υπάρχει κάθε τέλος μου εχθρός και φίλος
ταυτοχρόνως δέσμιος αρνούμαι να' μαι
προτού ολοκληρωμένος γίνω
συνεχίζω κι ας τελειώνουν οι τελείες
οδηγός μου οι εμπειρίες
Ανασαίνω ελεύθερα και βαδίζω άνετα
δροσερός σαν τη σκιά
χρόνια μου επόμενα νέα
ακολουθώντας τεχνική λαθραία
|
||||
2. |
Απόδραση (Apodrasi)
04:09
|
|||
|
Έζησα πολλά, και τα καλά και τα στραβά
κι όσο το βάρος μεγαλώνει ελευθερώνω τη μιλιά
και άμα τα λόγια μου αυτά σου μοιάζουν μελαγχολικά
είναι απόδραση και καταλήγει μέσα στα γραπτά
Είναι η απόδραση από τα στραβά τα καθημερινά
η αδιαφορία μου είναι αδιάφορη, γερνώ αντιδραστικά
παλιώνω τέλος προσεγγίζοντας με βήματα αργά
ψηλά το χέρι όποιος φωνάζει ξημερώνει αρκετά
φωνή υψώνουν να επιβάλουν τάξη τέρμα χαλαρά δεσμά
τα σίδερα,τσιμέντα, τσιπ, κυκλώματα, σκαλιά
δικαστικά, σαλόνια, φόροι, τόκοι, τραπεζικά
τσιράκια βγήκαν για ψωμί χωρίς ντροπή ρομποτικά
πλήκτρα νυστέρια κι ο άλλος άνθρωπος νεκρός και αιμορραγεί ακόμα
κι έγινες μαζί με εμένα γίναμε σιωπή
κρυφή χαρά σου κρύβω νιώθω την ψυχή σαν ταλαντεύεται
τον άνθρωπο στο τέλος του να εμψυχώνουν δράκοι είδα
Έζησα πολλά, και τα καλά και τα στραβά
κι όσο το βάρος μεγαλώνει ελευθερώνω τη μιλιά
και άμα τα λόγια μου αυτά σου μοιάζουν μελαγχολικά
είναι απόδραση και καταλήγει μέσα στα γραπτά
Κόλαση το βάφτισες με δαίμονες αγγέλους
για προφητικά μηνύματα σειρήνες πάντα ελκυστικές
σε αυτό το βόλεμα σε αφήνω παραπλάνησε με κι άλλο
όσο νομίζεις αντιδρώ σε κάτι ανθρώπινο
το μέλλον τεχνητό όπως υποσχέσεις από αράχνες που πετάνε
οι καλύτερες μας είναι αυτές που σιωπηλά κρατάμε
σκάλες μου δείχνεις κι άλλες
ανοίγουν δρόμους διαμαντένιους σαν τις λίμνες του Ιούδα
από μικρό παιδί φτιαγμένους και..
μας είχες έτσι φανταστεί ξεχνώντας πρώτα την ουσία
η ζωή χαρίζει απλόχερα πνευματική παιδεία
δανεική ποτέ η γνώση κι αν την κρύψεις στα βιβλία
έχει διαφορά θυμήσου από την πληροφορία
έχει διαφορά η γνώση από την πληροφορία
Έζησα πολλά, και τα καλά και τα στραβά
κι όσο το βάρος μεγαλώνει ελευθερώνω τη μιλιά
και άμα τα λόγια μου αυτά σου μοιάζουν μελαγχολικά
είναι απόδραση και καταλήγει μέσα στα γραπτά
Νόμιζα πώς όλα τα'χα καταλάβει
μα τελικά δεν είχα καταλάβει τίποτα
πίστευα πώς ήσουνα η καλύτερη από τα άλλα θυληκά
μου φάνηκαν όλα ιδανικά πατρίδα
|
||||
3. |
||||
|
Πονάω ρε κι ανησυχώ γιατί
στο τόπο αυτό μένουμε ακόμα μαζί
πες πάλι καλά που υπάρχει κι αυτή
η ψυχική αντοχή να παρέχει τροφή
Πονάω ρε κι ανησυχώ γιατί
ξέρεις μεγάλωσα με εσένα μαζί
πες πάλι καλά που υπάρχει κι αυτή
η ψυχική αντοχή να παρέχει τροφή
ώστε να έρχομαι να σου μιλήσω
μα με διώχνεις πριν καν σε ξυπνήσω και
πονάω ρε και ανησυχώ γιατί
ξέρεις μεγάλωσα με σένα μαζί
Σαν το κομμάτι που δεν έγραψα ποτέ
θέλω να’χω κρυμμένο το τέλος για κάποτε
κι αν θες κουράγιο πληγωμένε μου εαυτέ
τότε θα’χω για εσένα το κομμάτι που δεν έγραψα ποτέ
Έχω χρόνια να μιλήσω για αγάπη
έχω χρόνια να νιώσω κάτι δυνατό
με το πρόσχημα πως δεν έχω πια καιρό
μα μετά από κάθε άδοξο τέλος
πάντα έρχεται μια ένδοξη αρχή
και με όλη μου την ψυχή θα ευχηθώ
να ‘σαι εσύ πάλι εσύ πάντα εσύ
|
||||
4. |
Φταίω (Fteo)
02:33
|
|||
|
Σκέφτομαι σαν Οδυσσέας
πράττω σαν Μενέλαος
συναισθήματα τις άμυνες μου
ανοίγουν σαν εγκέλαδος
κι έρχομαι κατακόρυφα τώρα
με πάθος σαν αλάνι
με πορεία πτωτική
από τη γη ως το καζάνι
με περιμένουν δαίμονες
με σφραγισμένα χείλη
τους αγαπάω και αυτούς
όλοι για εμένα είναι φίλοι
συμπάσχοντες που συγκρατεί
σιωπή τα όνειρα
κι αυτοί τα συντηρούν απλά
κρυμμένα μέσα στη ματιά
τους χαιρετάω και προχωρώ
γυμνός μέσα στη βράση
αν λυτρωθώ από τη φωτιά
ίσως ο νους μου ησυχάσει
Φταίω πάντα προκαλώ κάτι τυχαίο
λέω να συμμορφωθώ δεν θα είναι ωραίο
μοιάζει με πρώτο μου λάθος είναι τελευταίο
ψάχνω μια κοινή αλήθεια κάτι μοιραίο
Φοβερίζω τους αγγέλους
τους στέλνω να βοσκήσουν
τα παραδεισένια χόρτα
μήπως με συναντήσουν
στην πηγή της ηδονής
ξαποσταίνω ξεδιψάω
την παραμυθένια θέληση
για όλα όσα ξεχνάω
το’ξερε
ο ήλιος και η σελήνη βρήκαν λύση
από τη γη ξενιτεμένοι
συναντιούνται πριν τη δύση
σου χα τάξει αγαπημένη
και στη μοίρα έχω χαράξει
πώς πλανήτης για να γίνουμε
ακολουθώ τη σχάση
Φταίω πάντα προκαλώ κάτι τυχαίο
λέω να συμμορφωθώ δεν θα είναι ωραίο
μοιάζει με πρώτο μου λάθος είναι τελευταίο
ψάχνω μια κοινή αλήθεια κάτι μοιραίο
|
||||
5. |
||||
|
Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που έχει κάνει τη ζωή
τόσο περίπλοκη και τόσο βατά υλιστική
με ενδιαφέρει το γιατί
γιατί είμαι άνθρωπος που βάζει το συναίσθημα στην κάθε λογική
Τη ζωή δεν συμβιβάζω
νιώθω κερδισμένος
που έχω την άνεση να πώ
χτύπα το όμοιο με σθένος
Κι όταν στο χέρι μου κοιτώ
χαζό τσιγάρο να κρατά
νιώθω χαρούμενος που ξέρω
πίσω πάντα πως γυρνά
στην ίδια θέση το μυαλό
κι αν δεν...
Με το ρυθμό του ΖΕΝ
αρχίζω απ' το μηδέν
αυτό είναι το ρεφρέν
μπες στο ρυθμό του ΖΕΝ
ΖΕΝ Χ2
Κάθε βράδυ στο κρεβάτι μου αντί για προσευχή
φτιάχνω στίχους που μιλάνε με μια πένα στο χαρτί
είναι η αρχή από ένα σχέδιο που σκέφτηκα μαζί
με τον ανήλικο εαυτό μου στην αβέβαιη εποχή
Ήρθε ένας φίλος να μου πει
ώρες ώρες τον τρομάζω
(σβήσε το ‘πως’) παρασέρνομαι σε τέλμα
που από μόνος ετοιμάζω
μα όταν στο δρόμο χαιρετάς
κάποιον που βρίζει όπως περνά
Νιώσε χαρούμενος και μάθε
πίσω πάντα πως γυρνά
στην ίδια θέση το μυαλό
κι αν δεν...
Μπες στον ρυθμό του ΖΕΝ
άρχισε απ' το μηδέν
αγνόησε τους ‘μεν’
γιατί χορεύεις ΖΕΝ
|
||||
6. |
Ο βοσκός (O voskos)
03:35
|
|||
|
Βάλε στην άκρη τα ρέστα πέρασε μέσα τώρα
άρχισε το πάρτυ σου μικρή μου πριγκιπέσα χώρα
μη σε νοιάζει έρχομαι κι εγώ σε λίγο
τη θλίψη μου κρύβω κι ανοίγω
ακυκλοφόρητες οδούς σε ώρες διανόησης
μια ώρα δόμησης κανόνων και τέλους παραπληροφόρησης
Απορημένος από ένα κράτος που μοιάζει με ληστή
που θεωρεί τους ψηφοφόρους του ασύμμετρη απειλή
και όταν κάποιος αντιδράσει έρχεται η καταστολή
ενώ οι πολίτες ζούνε χρόνια δημοκρατική αποχή
διαμαρτυρία σε μια πορεία που μας τρέπουν σε φυγή
όταν τα σώματα ασφαλείας γίνονται υπεύθυνοι δουλείας
και στον βωμό της εξουσίας το κάθε μέσο έχει αγιαστεί
με συμβολή της εκκλησίας, γινόμαστε αποδέκτες βίας
Βάση του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού
και όπλο της δημοκρατίας του κοινοβουλευτισμού
η φίμωση όλων των προβάτων εκτός του λύκου και του βοσκού
θύματα και θύτες μίας πατριδολαγνείας
θύματα και θύτες στο όνομα της προβολής
θύματα και θύτες στο ναό της αδικίας
θύματα και θύτες στο θεό της μηχανής
ραδιοτηλεοπτικοί φρουροί κουμαντάρουν τις ειδήσεις
όσο γίνονται επενδύσεις στην ιερή κοινή προβολή
απουσιάζουνε οι πράξεις και πλουτίζουν αυλικοί
και ως συνήθως
στην φάρμα φταίει ο κακός ο λύκος
πρόβατα μασάμε ενημέρωσης χορτάρι
και μας χαλαρώνει ο μύθος για μια ελεύθερη ζωή,
καπιταλιστικό μοντέλο της κατανάλωσης οδηγητή,
της εξημέρωσης ναρκωτικό,
καμιά ευθύνη προς το σύνολο μονάχα το Εγώ
παθητική ασθένεια και οφθαλμοπορνεία
υπνωτισμένοι όλοι οι κάτοικοι κοιμώμενα θηρία,
εδώ μονάχα βασιλεύει βία και τρομοκρατία
γιατί όλα είναι βιαστικά κι αν προλαβαίνεις ζήσε μία
προσωπική ζωή στο περιθώριο στην άκρη
να κρατάς υπομονή και να συγκρατείς το δάκρυ
το κάθε μάτι σημαδεύει την τελική επιλογή σου
στην αρχή όλοι μαζί σου και στο τέλος όλοι εχθροί σου.
πήρα απλά του τυπά τη μιλιά
κι όσοι είναι κοντά μου γελούν πονηρά
μου χαρίζουν ευθύνες και άλλα πολλά
που νομίζουν στον κόσμο θα φέρουν χαρά
απειλούν να φορτώσουν προβλήματα
τους αθώους που στέλνουν μηνύματα
αυξανόμενα ασύλληπτα εγκλήματα
φασιστικά κινήματα
φορτώνουν δέκτες τηλεοπτικούς
με αγέλαστους κουφούς
μικρούς ανίερους άμυαλους
πομπούς της προπαγάνδας
γκρεμίζω τις προσωπικότητες επιρροή καμία
ο χαρακτήρας μας ατσάλι και πανί τα προσωπεία
|
||||
7. |
||||
|
Άνθρωποι μόνοι τους
τη χώρα γη χωρίσανε με χάρτη
‘Ανθρωποι μόνοι τους
βασανίζονται με πάθη
Κάποιοι ακούνε στα πιο περίεργα όνειρα
παράξενες συχνότητες
που εκφράζουν την πιο άκαιρη συμφωνική γραμμή
κι εκεί όπως λένε βρίσκουν άνθρωπο στης κορυφές των λόφων των γυμνών από ανισόρροπη ψυχή
Δε με ακουμπάς φωνάζει μα νιώθω το μηδεν σαν χάνεται να αγγίζει τον πυρήνα του
άδικα μα δίκαια προσθέτει όλα τα στερητικά
το σύμπαν πάντα άπειρο συνθέτει στα κενά
κι εκεί φωλιά αετού με τη φωνή τρελού
αλήθειες να μας σώσει αηδονίζει
ο κόσμος ψιθυρίζει για εμάς κι εμείς κλεισμένοι
,τώρα, ναι, στο νόημα του μηδέν μα μη και δεν
Άνθρωποι μόνοι τους
τη χώρα γη χωρίσανε με χάρτη
‘Ανθρωποι μόνοι τους
βασανίζονται με πάθη
Γίνομαι ελπίδα αν έχω μέσα μου φωτιά
μας τελειώσανε τα θέλω
φτιάχνω σανίδα σωτηρίας
αν έχω μέσα μου φωτιά
φυσάει αέρας και ανάβω σαν θηρίο
στο αντίο χαιρετώ, στον ήλιο λιώνω
σαν βουνό αγγίζω την ψυχρή σου ράχη
σύννεφο δροσιά μου
να 'χεις αγαπήσει κάθε στάλα
μουσικά σε νιώθω
στο ρυθμό του έρωτα κοντά μου ζείς
κι ας είναι αλλού το σώμα
βλέπω όταν κοιτώ
νοιάζομαι
σ' αγαπώ για πάντα όταν το λες
άνοιξη μπαίνει
φθινοπωρινή βροχή να ρίξει τα ξερά
σταλιά σταλιά στο ψύχος θάνατος
και νέα η ζωή μας
ήρθες 16 Αυγούστου
ο κόσμος ψιθυρίζει για εμάς κι εμείς κλεισμένοι
,τώρα, ναι, στο νόημα του μηδέν μα μη και δεν
ταυτισμένα λάθος σαν την βροχή στη λάβα γίνονται ατμός
λες να ρθε ο καιρός και να γύρισει πρόμαχος όπως το τέλος του χρόνου
όπως το τέλος του χρόνου
όπως το τέλος του χρόνου
|
||||
8. |
Θαύματα (Thafmata)
03:52
|
|||
|
Δεν περιμένεις θαύματα
επιτέλους έχεις βρει κάποιον να σε κοιτά κατάματα
να σου παρέχει τροφή, γράμματα, φάρμακα
τα βαθιά γεράματα να φτάσουν και σε εσένα
τα χρόνια που μετράς μέχρι στιγμής αρρωστημένα
μετρημένα και όλα ένα προς ένα
ένα μου λόγο αυτό χρειάζεσαι πριν φύγεις στα χαμένα
να επιστρέψεις με κορμί και δυνατή ψυχή
ρώμη η βάση παιδεία το εργαλείο
προστασία στο σχολείο και
ενήλικας πριν γίνεις τα βασικά και αυτονόητα
εμβόλια τροφή νερό, δεν είναι ακριβό
και είναι στο χέρι μας να γίνει αληθινό
Μου βάζεις δύσκολα..
μικρέ πιτσιρικά ας είχαμε όλοι μας αυτά
ας ήταν όλα ιδανικά
χαμένη ούτε μια ψυχή στα πολεμικά χαλάσματα
στα επενδυτικά προγράμματα και στα πολιτικά τεχνάσματα
Κάθε φορά που στέκεται τον κόσμο να αντικρίσει
Πως είναι αυτός που πλήρωσε ακέφτεται πριν δακρύσει
Μα τα’ όνειρα που συντηρεί ατις μοναξιάς το τέλμα
Δεν τα φυλάκισε κανείς δεν τα ‘πε σε κανένα
Οι τοίχοι του γεμίσανε με ζωγραφιές και στίχους
Εκείνου όμως του έλειψε η αγκαλιά του πλήθους
Κι οι δρόμοι που ολάκεροι σε προορισμό τον πάνε
Στου κάθε κόσμου την γωνιά που άστρα τον ξεδιψάνε
Μου βάζεις δύσκολα…
|
||||
9. |
||||
|
Καλώς ήρθες Θωμά
στον κόσμο τον σκάρτο
που όλα είναι τόσο λαμπερά, τι καλά
Καλώς ήρθες Μαρία
στον κόσμο τον σάπιο
είναι τιμή και χαρά
που θα γίνεις κυρία
Πιες τη ζωή απ'το μπουκάλι
κι άσε την άλλη να σου λέει 'τι χάλι'
μονάχα εσύ νιώθεις τη ζάλη
χωρίς καταστροφή χανόμαστε
Σύμπαν χρόνος και φως στο τελευταίο σκαλί
που ξέρουν το γιατί
|
||||
F-thimios Athens, Greece
Φτιάχνω μουσική και τραγούδια έχοντας σαν βάση την αγάπη , το Χιπ Χοπ, την μελωδία και τους στίχους που
προβληματίζουν.
Δισκογραφικά ανεξάρτητος, με πίστη στις αυτόνομες παραγωγές και στα “ελεύθερα προϊόντα”.
Συνεχίζω δημιουργικά να γράφω για την ελευθερία, την δημοκρατία, την ισότητα ,την ζωή στην πόλη, την αγάπη και ό,τι άλλο με εμπνέει .
... more
If you like F-thimios, you may also like:
A delicate and ethereal album, gracefully blending dreamy melodies with hushed guitar & introspective lyrics.
go to album
Heart-on-sleeve indie from beat radio pairs candid and confessional lyrics with rugged and determined rock arrangements.
go to album
“Portraits” is a collection of expertly drawn narrative songs with sharply observed lyrics and rustic instrumentation.
go to album
This debut from the Paris-based American artist showcases his genre-fluid sound.
go to album
The Hour Between Us
by Anna Smyrk
A long-distance relationship is the main theme of this sprawling third EP from the Australian indie-rock artist.
go to album
Danielle Durack's emotional music is both gentle and steely, moving from intimate bedroom pop to powerful rock in the blink of an eye.
go to album
Ex-Summer Twin Justine Brown blends twee, bubblegum, and ye-yé on this finely recorded second outing as Easy Love.
go to album
